دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن مهراب از كار دخترش

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

فرهنگ معین

استنکاف

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ