دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن پسران نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – كشته شدن اغريرث به دست برادر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به ايران زمين

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به ديدن رستم

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

فرهنگ معین

استمالت

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ