دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – اندر زادن فريدون

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

فرهنگ معین

استرشاد

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ