دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

شاهنامه فردوسی – رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون جندل را به يمن

فرهنگ معین

استحاضه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ