دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن پشنگ از مرگ منوچهر

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – پاسخ نامه سام از منوچهر

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

فرهنگ معین

استامپ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ