دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى فريدون پانصد سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى هوشنگ چهل سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – رزم كاوس با شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن پسران نزد فريدون

فرهنگ معین

چهاردیواری

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ