دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ - روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

صوفی مجلس که دی جام و قدح می‌شکست
باز به یک جرعه می عاقل و فرزانه شد
«حافظ»

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

شاهنامه فردوسی – رزم كاوس با شاه هاماوران

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن ايرج بر دست برادران‏

شاهنامه فردوسی – گمراه كردن اهريمن كاوس را و به آسمان رفتن كاوس

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

شاهنامه فردوسی – آفرینش مردم

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – هنر نمودن زال در پيش منوچهر

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

چرک

(چِ) (اِ.)
۱- ماده سفیدرنگی که از زخم و دمل بیرون آید.
۲- ماده تیره رنگ و چربی که به سبب دیر شستن بدن یا لباس در روی پوست یا لباس ظاهر شود. ؛ ~ دلِ کسی را پاک کردن کنایه از: رفع کدورت از کسی کردن.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.