دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – خوان پنجم گرفتار شدن اولاد به دست رستم

شاهنامه فردوسی – فراهم آوردن شاهنامه

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن فريدون از كشته شدن ايرج‏

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

شاهنامه فردوسی – خواب ديدن سام از چگونگى كار پسر

فرهنگ معین

اژدهای فلک

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ