دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ - تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

حافظ, حافظ شیرازی, دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

شب فراق نداند که تا سحر چند است
مگر کسی که به زندان عشق در بند است
«سعدی»

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر مردن فريدون

شاهنامه فردوسی – پيغام كاوس به زال و رستم

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – گريختن افراسياب از رزمگاه‏‏‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

ازن

(اُ زُ) [ فر. ] (اِ.) ترکیبی است از اکسیژن به صورت ۳ o خاصیت اکسیدکنندگی آن بسیار زیادتر از اکسیژن است به طوری که نقره را اکسید می‌کند. به میزان کم در هوا موجود است و به صورت متراکم در لایه بالایی جو زمین وجود دارد. باکتری کش و رنگ زداست.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.