دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد
گفتا شراب نوش و غمِ دل بِبَر ز یاد

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد، باد

سود و زیان و مایه چو خواهد شدن ز دست
از بهر این معامله غمگین مباش و شاد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ
در معرضی که تخت سلیمان رَوَد به باد

حافظ گرت ز پندِ حکیمان مَلالت است
کوته کنیم قصه، که عمرت دراز باد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – هنر نمودن زال در پيش منوچهر

شاهنامه فردوسی – نامه كاوس به رستم و خواندن او از زابلستان‏‏

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به ديدن رستم

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

شاهنامه فردوسی – آمدن كى ‏قباد به استخر پارس

فرهنگ معین

ارشد

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ