دوش آگهی ز یارِ سفر کرده داد باد
من نیز دل به باد دهم، هر چه باد باد
کارم بدان رسید که همرازِ خود کنم
هر شام برق لامِع و هر بامداد باد
در چینِ طرهٔ تو دل بی حِفاظِ من
هرگز نگفت مسکنِ مألوف یاد باد
امروز قدرِ پندِ عزیزان شناختم
یا رب روانِ ناصحِ ما از تو شاد باد
خون شد دلم به یادِ تو هر گَه که در چمن
بندِ قبایِ غنچهٔ گل می‌گشاد باد
از دست رفته بود وجودِ ضعیفِ من
صبحم به بویِ وصلِ تو جان باز داد، باد
حافظ نهادِ نیکِ تو کامت بر آورد
جان‌ها فدایِ مردمِ نیکو نهاد باد
غلام همت آن رند عافیت سوزم
که در گداصفتی کیمیاگری داند
«حافظ»
(گَ) (اِمر.) تیر پیکان دار.
(گُ) (اِ.) گرسنگی. مق سیری.
(~.) (اِ.)
۱- موی پیچیده.
۲- موی باف زنان، موی پیچه.
(گَ رَ) (ص.) سیاه مست.
(گِ رِ تَ) (مص ل.) مخفف گریستن.
(گُ رُ نِ) (ص.) مقابل سیر. مجازاً: بسیار نیازمند.
(~. چَ) (ص مر.) کنایه از: بخیل و ممسک.
(گُ رُ نِ) (حامص.) حالت یا وضعیت گرسنه بودن.
(گُ) (اِمر.) گرگ + شغال. جانوری است که از پیوند گرگ و شغل حاصل شود.
(گِ رِ) (مص مر.)
۱- مؤاخذه، ایراد.
۲- گرفتن، اخذ.
۳- غرامت، تاوان.
۴- خسوف، کسوف.
۵- گرفتاری.
۶- جرم، جنایت.
(گِ رِ) [ په. ] (ص مف.)
۱- اسیر، مبتلا.
۲- عاشق، دلباخته.
(~. مَ دَ) (مص ل.)
۱- اسیر شدن.
۲- عاشق شدن.
(~.) (حامص.)بیچارگی، درماندگی.
(گِ رِ تَ) [ په. ] (مص م.)
۱- دریافت کردن، به دست آوردن.
۲- شروع کردن.
۳- اثر کردن.
۴- مؤاخذه کردن، مورد عتاب قرار دادن.
۵- انتخاب کردن.
۶- فرض کردن.
۷- پوشانیدن.
۸- به تصرف درآوردن، تسخیر کردن.
۹- پر کردن، فراگرفتن.
۱۰ - کرایه کردن، ...
(گِ رِ تِ) (ص مف.)
۱- به دست آمده.
۲- اندوهگین، دلتنگ.
(گِ رِ تِ) (حامص.)
۱- سد شدن، بسته شدن.
۲- اندوهگینی، ملال خاطر.
(گِ. فِ رِ) [ انگ. ] (اِ.) دوست دختر.
(~.) (اِ.) (عا.) میان دو دوش، گوشت پس گردن نزدیک به مازه.
(گِ رَ) [ فر. ] (اِ.) یک هزارم کیلو.
(گُ) (اِ.) اندوه، زحمت، غم.
