دوش آگهی ز یارِ سفر کرده داد باد
من نیز دل به باد دهم، هر چه باد باد
کارم بدان رسید که همرازِ خود کنم
هر شام برق لامِع و هر بامداد باد
در چینِ طرهٔ تو دل بی حِفاظِ من
هرگز نگفت مسکنِ مألوف یاد باد
امروز قدرِ پندِ عزیزان شناختم
یا رب روانِ ناصحِ ما از تو شاد باد
خون شد دلم به یادِ تو هر گَه که در چمن
بندِ قبایِ غنچهٔ گل میگشاد باد
از دست رفته بود وجودِ ضعیفِ من
صبحم به بویِ وصلِ تو جان باز داد، باد
حافظ نهادِ نیکِ تو کامت بر آورد
جانها فدایِ مردمِ نیکو نهاد باد
حافظ برو که بندگی پادشاه وقت
گر جمله میکنند تو باری نمیکنی
«حافظ»
(کِ) [ یو. ] (اِ.) عبادتگاه مسیحیان.
(کِ ش) [ فر. ] (اِ.)
۱- نوشته یا تصویری حک شده روی فلز که در چاپ از آن استفاده کنند.
۲- قالب، باسمه.
(~.) [ فر - فا. ] (ص نسب.)
۱- منسوب به کلیشه.
۲- قالبی، باسمهای.
(کَ) [ ع. ] (ص.)
۱- کند، سست.
۲- مانده شده.
(کَ) [ ع. ] (ص.) هم سخن، هم صحبت.
(~. دَ) [ ع - فا. ] (ص مر.) مبارک دست، کامیاب.
(کَ) [ ع. ] (ص نسب.) موسوی، پیرو حضرت موسی، یهودی.
(کِ نِ) (اِ.) دستمال کاغذی، مأخوذ از نام تجاری دستمال کاغذی.
(کِ) [ فر. ]
۱- (اِ.) ساختمان یا بخشی در بیمارستان یا مراکز بهداشتی - درمانی که به درمان بیماران یا مراقبت پزشکی از بیماران سرپایی اختصاص داشته باشد، درمانگاه. (فره).
۲- (ص.) بالینی.
(کُ یِ یا یَ) [ ع. کلیه ] (اِ.) قلوه، هر یک از دو عضو لوبیایی شکل که عضو مترشح دستگاه ادراری را به وجود میآورند.
(کُ لّ یِّ) [ ع. ]
۱- (مص جع.) کلیت.
۲- (اِ.) همه، جمعاً.
(کَ) (اِ.) غلیواج، زغن.
(کُ) (اِ.) گلیون، جامه هفت رنگ.
(کُ یَ) [ ع. ] (ص نسب.) مربوط یا منسوب به کلیه.
(کِ) [ فر. ] (اِ.) وسیلهای به شکل میله خمیده فلزی یا پلاستیکی برای نگه داشتن ورقههای کاغذ، مقوا و مانند آن، گیره.
(کُ چِ) (اِ.)
۱- نان، قرص نان.
۲- جامه نیم تنه.
(~.) (اِ.) = کلید: کلید چوبین که بدان کلیدان را بگشایند.
(کِ) (ص.) لوچ، احول.
(~.) (اِ.) انگشت کوچک دست یا پا.
(کَ) (اِ.) = کلک: جغد.
