دلبر بِرَفت و دلشدگان را خبر نکرد
یادِ حریفِ شهر و رفیقِ سفر نکرد
یا بختِ من طریقِ مروت فروگذاشت
یا او به شاهراهِ طریقت گذر نکرد
گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم
چون سخت بود در دلِ سنگش اثر نکرد
شوخی مکن که مرغِ دلِ بیقرارِ من
سودایِ دامِ عاشقی از سر به درنکرد
هر کس که دید رویِ تو بوسید چشمِ من
کاری که کرد دیدهٔ من، بینظر نکرد
من ایستاده تا کُنَمَش جان فدا چو شمع
او خود گذر به ما چو نسیمِ سحر نکرد
آتش زهد و ریا خرمن دین خواهد سوخت
حافظ این خرقه پشمینه بینداز و برو
«حافظ»
(کَ کَ) (اِ.) = کاهکشان: مجموعهای از بیلیونها ستارهاست که برخی از آن هابه مراتب بزرگتر از خورشید میباشند، اما به علت فاصله زیاد، کوچکتر از خورشید به نظر میآیند. در بین ستارگان کهکشانها، مقادیر زیادی گاز و ابرهایی از گرد و غبار وجود دارند که به گازهای بین ستارهای معروفند، این گازها اغلب از هیدروژن تشکیل میشوند که ب ه وجود آورنده ستارگان میباشند. کهکشان ما یا راه شیری یکی از این کهکشان هاست که در شبهای صاف مانند نواری نورانی و ابر مانند در آسمان دیده میشود.
