دلبر بِرَفت و دلشدگان را خبر نکرد
یادِ حریفِ شهر و رفیقِ سفر نکرد
یا بختِ من طریقِ مروت فروگذاشت
یا او به شاهراهِ طریقت گذر نکرد
گفتم مگر به گریه دلش مهربان کنم
چون سخت بود در دلِ سنگش اثر نکرد
شوخی مکن که مرغِ دلِ بی‌قرارِ من
سودایِ دامِ عاشقی از سر به درنکرد
هر کس که دید رویِ تو بوسید چشمِ من
کاری که کرد دیدهٔ من، بی‌نظر نکرد
من ایستاده تا کُنَمَش جان فدا چو شمع
او خود گذر به ما چو نسیمِ سحر نکرد
شاه اگر جرعه رندان نه به حرمت نوشد
التفاتش به می صاف مروق نکنیم
«حافظ»
(گُ دَ) (مص ل.) رشد کردن، بالیدن.
(گُ) (ص مر.) دلیر، پهلوان.
(گُ لَ یا لِ) (اِ.) تُکمه.
(گُ) (ص.) شاهد، دلیل، برهان.
(~.) (حامص.) شهادت، تأیید و تصدیق درستی یا نادرستی امری.
(~. خا تَ) (مص م.) شاهد خواستن.
(~. دَ) (مص ل.)شهادت دادن.
(~. مِ) (اِمر.)
۱- پایان نامه تحصیلی.
۲- جواز رانندگی ماشین.
(گُ) (اِ.) ریسمانی است که از درختی آویزند و بر آن نشینند و در هوا تاب خورند؛ گواچه، تاب، گازره، بادپیچ.
(گَ) (اِ.) مسخرگی، مزاح.
(گُ ژَ یا ژِ) (اِ.)
۱- طعنه، سرزنش.
۲- شوخی، مزاح.
(گُ) (حامص.) گواهی دادن، شهادت.
(بُ) (ص مر.) احمق، گاوریش.
(لَ) (اِ.) نوعی گلدوزی با نخ ضخیم رنگی روی طرح‌های آماده.
(گَ یا گُ) [ آرا. سر. تر. ] (اِ.)کفل، سرین.
(گُ) (ق مر.) به قیمت مقطوع و بی آنکه وزن کرده یا شمرده شود.
(گُ تِ) [ فر. ] (اِ.) شیوه معماری اروپای باختری از قرن ۱۲ تا ۱۶ م. که از ویژگی‌های آن تکرار عناصر بلندی ساختمان و به کارگیری تاق‌های نوک تیز و شیشه‌های پر نقش و نگار بود.
[ تر. ] (اِ.) زور، قدرت.
(گَ وَ) (اِ.) صمغ درخت.
(گُ جِ) (اِ.) درختی است از تیره گل سرخیان که میوه آن کوچک و آبدار، دارای پوست نازک به رنگ سبز یا سرخ و یک هسته سخت است.
