در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست
در دیرِ مغان آمد، یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگسِ مستش مست
در نعلِ سمندِ او شکلِ مهِ نو پیدا
وز قدِ بلندِ او بالایِ صنوبر، پست
آخر به چه گویم هست از خود خبرم، چون نیست
وز بَهرِ چه گویم نیست با وی نظرم، چون هست
شمعِ دلِ دمسازم، بنشست چو او برخاست
و افغان ز نظربازان، برخاست چو او بنشست
گر غالیه خوش بو شد، در گیسویِ او پیچید
ور وَسمه کمانکش گشت، در ابروی او پیوست
بازآی که بازآید عمرِ شدهٔ حافظ
هرچند که ناید باز، تیری که بِشُد از شست
(~. قِ مَ) [ فا - ع. ] (ص مر.) گران بها، پرارزش. مق ارزان قیمت.
(~. مَ) (ص مر.) نک گران سر.
(~. یِ) (ص مر.) گران قدر، بلند - مرتبه.
(گِ) (ص مر.)
۱- کسی که بار سنگینی بر دوش دارد.
۲- درخت پُر میوه.
(~. بَ) (ص مر.) نفیس، باارزش، قیمتی.
(گِ. هُ تِ) [ فر. ] (اِمر.) مهمانخانه بزرگ و عالی شهر.
(~. یَ یا یِ) (ص مر.) نفیس، باارزش.
(گِ) (حامص.)
۱- بالا بودن نرخ و بها.
۲- دیدار شخصی که ناگوار و ناپسند باشد.
(گِ. کَ دَ) (مص ل.) سبب ملال بودن.
(گِ) [ فر. ] (اِ.) سنگ خارا.
(گِ) (اِمر.) مرکز ثقل.
(گِ) (اِ.) میل، رغبت، قصد.
(گِ وُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- قطعه فلزی که برای چاپ تصویر یا دستخط در چاپ مسطح به کار می‌رود و نخست نوشته یا تصویر را به طریقه‌ای شبیه چاپ عکس بر روی این قطعه فلز ثبت می‌کنند.
۲- عکس چاپ ...
(~.) [ فر - فا. ] (ص فا.) کنده کار، حکاک، نقار.
(گِ یِ تَ) (مص ل.) متمایل شدن، گراییدن.
(گِ یِ) (اِمص.)
۱- میل و رغبت.
۲- قصد، اراده، آهنگ.
۳- سرپیچی، نافرمانی.
۴- سنجش، توزین.
(گِ یَ دِ) (ص فا.) مایل، متمایل.
(گِ دَ)
۱- (مص ل.) روی آوردن، میل کردن.
۲- قصد کردن، آهنگ کردن.
۳- (مص م.) سنجیدن، آزمودن.
(گَ) (اِ.) بیل گونه‌ای که زمین را با آن زیر و رو کنند.
(گَ) (اِ.) غربال.
