در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست
در دیرِ مغان آمد، یارم قدحی در دست
مست از می و میخواران از نرگسِ مستش مست
در نعلِ سمندِ او شکلِ مهِ نو پیدا
وز قدِ بلندِ او بالایِ صنوبر، پست
آخر به چه گویم هست از خود خبرم، چون نیست
وز بَهرِ چه گویم نیست با وی نظرم، چون هست
شمعِ دلِ دمسازم، بنشست چو او برخاست
و افغان ز نظربازان، برخاست چو او بنشست
گر غالیه خوش بو شد، در گیسویِ او پیچید
ور وَسمه کمانکش گشت، در ابروی او پیوست
بازآی که بازآید عمرِ شدهٔ حافظ
هرچند که ناید باز، تیری که بِشُد از شست
گوشوار زر و لعل ار چه گران دارد گوش
دور خوبی گذران است نصیحت بشنو
«حافظ»
(~. ش) (حامص.) باز کردن و شکافتن کالبد مرده در آزمایشگاه، تشریح علمی.
(ص.) سرگشته، حیران، نادان.
(لِ) [ فر. ] (اِ.) آموزشگاه، مدرسه عالی، مدرسه شبانه روزی.
(اِمر.)
۱- کارزار، حرب.
۲- مزرعه برنج، برنجزار.
(اِ.) = کله جوش: اشکنه، نوعی غذای حاضری.
(لُ) [ فر. ] (اِمر.) واحد اندازه گیری حرارت.
(لِ کِ) [ روس. ] (اِ.)۱ - اتاقکی که ~دارای چهار چرخ می‌باشد و به وسیله ~یک اسب یا بیشتر حرکت می‌کند.
۲- چهارچرخه‌ای که برای حمل و نقل کودک شیرخواره به کار می‌رود.
(لُ تِ) (ص مف.) آشفته، پریشان حال.
(لُ) (ص. اِ.) بیوه، زن بیوه.
(لِ جِ) (اِ.) فاخته.
(لَ دِ) (ص فا.) به شتاب رونده، جیم شونده.
(لَ) (اِ.) نوعی کارد نعلبندان و بیطاران اسب.
(لَ یا لِ) (اِ.)
۱- متاع و اسباب خانه.
۲- کدوی شراب.
۳- زمینی که برای کشت آماده شده باشد.
(اِ.)
۱- تنه، بدن.
۲- صورت، شکل.
(اِ.) = کالوچ: کبوتر.
(اِ.) انگشت کوچک.
(اِ.) نوعی گیاه بدبو، گندنا.
(ص.) نادان، ابله.
(ش)(اِ.)
۱- دیگ، دیگ غذا.
۲- نوعی آش.
(لَ) (اِمصغ.) نوعی خربزه کوچک.
