دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون جندل را به يمن

شاهنامه فردوسی – راى زدن زال با موبدان در كار رودابه

شاهنامه فردوسی – گريختن سلم و كشته شدن او به دست منوچهر

فرهنگ معین

پنبه زن

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ