دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ - خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

حافظ, حافظ شیرازی, درد ما را نیست درمان الغیاث, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم
ای بی‌خبر ز لذت شرب مدام ما
«حافظ»

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – كیكاوس

شاهنامه فردوسی – سير نشدن ضحاك از جستجوى

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – پاسخ دادن فريدون پسران را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

احصان

( اِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) استوار و محکم کردن.
۲- (مص ل.) نگه داشتن نَفْس از انجام کار بد.
۳- شوی کردن زن.
۴- زن گرفتن مرد.
۵- زن و مردی که به عقد دائم در آمده باشند که مرد «محصن» و به زن «محصنه» گویند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.