دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث



  دیوان حافظ -  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

من عاشقم و دلم بدو گشته تباه
عاشق نبود ز عیب معشوق آگاه
«فرخی»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

احدی

(اَ حَ) [ ع - فا. ] (مبهم)یک تن، هیچکس، کسی.

دیدگاهتان را بنویسید