دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – خوان چهارم كشتن زنى جادو را

شاهنامه فردوسی – گرفتن رستم رخش را

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – آفرینش آفتاب

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

فرهنگ معین

اتوبوس

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ