دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث



  شاهنامه فردوسی - دلخوشى دادن سام سيندخت را
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

سرشکم آمد و عیبم بگفت روی به روی
شکایت از که کنم خانگیست غمازم
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آمد داشتن

(~. تَ) (مص ل.) فرخنده بودن، خوش قدم بودن.

دیدگاهتان را بنویسید