دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – گريختن افراسياب از رزمگاه‏‏‏

شاهنامه فردوسی – فرستادن فريدون منوچهر را به جنگ تور و سلم

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

شاهنامه فردوسی – ستایش خرد

شاهنامه فردوسی – نامه گژدهم به نزديك كاوس‏

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

فرهنگ معین

آلیاژ

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ