دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث



  دیوان حافظ - دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

خبر دهیدبه صیاد ما،که ما رفتیم...
به فکر صید دگر باشدو شکار دگر
«وحشی بافقی»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آلاو

(اِ.)
۱- شعله آتش.
۲- آتش شعله دار.

دیدگاهتان را بنویسید