دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ - اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

حافظ, حافظ شیرازی, درد ما را نیست درمان الغیاث, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

حافظا در دل تنگت چو فرود آمد یار
خانه از غیر نپرداخته‌ای یعنی چه
«حافظ»

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

شاهنامه فردوسی – گرفتن شاه هاماوران كاوس را

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به نخجيرگاه‏

شاهنامه فردوسی – آمدن رستم به شهر سمنگان‏‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – پيام فرستادن پسران نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – آمدن تهمينه دختر شاه سمنگان به نزد رستم‏‏‏

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

اتر

(اِ تِ) [ فر. ] (اِ.)
۱- جسمی سیال و رقیق که قسمت فوقانی کره زمین را فراگرفته.
۲- نمک فرار که از ترکیب یکی از اسیدهای معدنی یا آلی با الکل به دست می‌آید.
۳- ماده‌ای که از گرفتن یک مولکول آب از دو مولکول الکل حاصل شود و به عنوان داروی بیهوشی و حلال به کار رود.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.