دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ - به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

حافظ, حافظ شیرازی, درد ما را نیست درمان الغیاث, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

نه سر زلف خود اول تو به دستم دادی
بازم از پای درانداخته‌ای یعنی چه
«حافظ»

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با سهراب

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – كشتن رستم ژنده‏ رزم را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى زوطهماسپ

شاهنامه فردوسی – لشكر كشيدن زال سوى افراسياب

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – خوان هفتم كشتن رستم ديو سپيد را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آرمانشهر

(شَ) (اِمر.) جامعه‌ای خیالی و آرمانی که در آن نظام کاملی برای سعادت نوع بشر حکمفرماست واز هرگونه شر و بدی از قبیل فقر و بدبختی عاری است. و افرادش به کمال علمی و عملی رسیده و از هوی و هوس رسته‌اند، مدینه فاضله، یوتوپیا.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.