دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

شاهنامه فردوسی – جنگ نوذر با افراسياب سديگر بار

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

شاهنامه فردوسی – كیكاوس

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

فرهنگ معین

یاده

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ