دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

شاهنامه فردوسی - راى زدن سام با موبدان بر كار زال

حافظ, حافظ شیرازی, درد ما را نیست درمان الغیاث, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم
از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم
«حافظ»

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

مقدمه شاهنامه فردوسی

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با پدرش

شاهنامه فردوسی – گفتار اندر زادن زال

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – رزم افراسياب با نوذر ديگر بار

شاهنامه فردوسی – داستان جنگ هفت گردان‏

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

آب شناس

(ش ِ) (اِفا.)
۱- شخصی که داند کدام جای از زمین آب دارد و کدام جا آب ندارد.
۲- آن که غرقاب و تنگ آب را از یکدیگر باز داند و راهنمای کشتی شود تا بر خاک ننشیند.
۳- قاعده دان.
۴- صاحب مهارت در علوم.
۵- حقیقت شناس.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.