دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – پاسخ شاه مازندران به كاوس

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ

شاهنامه فردوسی – درمان كردن ضحاك

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

فرهنگ معین

نازک کار

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ