دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ - عشق تو نهال حیرت آمد

حافظ, حافظ شیرازی, درد ما را نیست درمان الغیاث, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

گر چه خورشید فلک چشم و چراغ عالم است
روشنایی بخش چشم اوست خاک پای تو
«حافظ»

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

شاهنامه فردوسی – پادشاهى زوطهماسپ

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن اين نامه

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن زال نزديك سام نمودن چگونگى كار

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به رسولى نزد منوچهر

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

گوز

(اِ.) باد صداداری که از مخرج انسان خارج می‌شود، تیز، ضرطه. ؛ ~ چه ربطی به شقیقه دارد کنایه از: دو چیز نامتجانس و نامربوط، جواب حرف نامربوط. ؛گنده ~ی کردن ادعا کردن، تفاخر بی اصل و اساس کردن.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.