دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – گفتارى در بخت زال در نزد ستاره ‏شناسان

شاهنامه فردوسی – به زن خواستن كاوس سودابه دختر شاه هاماوران را

شاهنامه فردوسی – راى زدن رستم با كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – آگاه شدن سلم و تور از منوچهر

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – پرسيدن سهراب نام سرداران ايران را از هجير

شاهنامه فردوسی – بنياد نهادن جشن سده

فرهنگ معین

گزک

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ