دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن كاوس نزديك شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن زال از مرگ نوذر

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – داستان ابو منصور بن محمد

شاهنامه فردوسی – رشك بردن سلم بر ايرج

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

فرهنگ معین

گبرگه

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ