دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – اندرز كردن منوچهر پسرش را

شاهنامه فردوسی – بند كردن فريدون ضحاك را

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن شماساس و خزروان به زابلستان

شاهنامه فردوسی – رسيدن سهراب به دژ سپيد

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

فرهنگ معین

کیل

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ