دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث



  مقدمه شاهنامه فردوسی
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

نبود چنگ و رباب و نبید و عود که بود
گل وجود من آغشته گلاب و نبید
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

کاگل

(گِ) (اِ.)
۱- کلک، قلم.
۲- نوعی نی که میان آب می‌روید.

دیدگاهتان را بنویسید