دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ - شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

حافظ, حافظ شیرازی, درد ما را نیست درمان الغیاث, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

گوهر به تابناکی و پاکی چو اشک نیست
روشندلی کجاست که داند بهای اشک ؟
«رهی معیری»

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

شاهنامه فردوسی – رفتن كاوس به مازندران

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – داستان ابو منصور بن محمد

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – پادشاهى گرشاسپ

شاهنامه فردوسی – ستایش پیامبر

شاهنامه فردوسی – رفتن زال به نزد رودابه

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

کاسه بند

(~. بَ)
۱- (ص فا.) آن که ظروف شیشه‌ای و چینی و چوبی شکسته را بند می‌زند.
۲- (اِمر.) آلتی که پهلوانان کشتی با اجازه استادان و مشایخ به کاسه زانوی خود می‌بسته و در وسط آن آیینه کوچکی نیز قرار می‌دادند. این عمل کفایتی بود از این که زانوی صاحب کاسه بند به خاک نمی‌رسد.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.