دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ - رونق عهد شباب است دگر بستان را

حافظ, حافظ شیرازی, درد ما را نیست درمان الغیاث, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

من که با هر داغ پیدا ساختم
سوختم از داغ نا پیدای دل
«رهی معیری»

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با پدرش

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با تورانيان‏‏

شاهنامه فردوسی – كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – كشته شدن سيامك بر دست ديو

شاهنامه فردوسی – داستان ضحاك با كاوه آهنگر

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

ابدال

( اِ ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- عوض و بدل کردن.
۲- قرار دادن حرفی به جای حرفی دیگر برای دفع ثقل و سنگینی.
۳- یکی از اقسام نه گانه وقف مستعمل چون تبدیل تاء به هاء در رحمت و رحمه.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.