دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

شاهنامه فردوسی – ستايش سلطان محمود

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – ديدن فريدون دختران جمشيد را

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

شاهنامه فردوسی – آشتى خواستن پشنگ از كى‏ قباد

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

فرهنگ معین

اسبق

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ