دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

درد ما را نیست درمان الغیاث

دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث

در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث

خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث

هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث



  شاهنامه فردوسی - راى زدن رستم با كى‏ قباد
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

لبش می‌بوسد و خون می‌خورد جام
رخش می‌بیند و گل می‌کند خوی
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

ارمغان

(اَ مَ) [ تر. ] (اِ.) سوغات، ره آورد سفر.

دیدگاهتان را بنویسید