دردِ ما را نیست درمان الغیاث
هجرِ ما را نیست پایان الغیاث
دین و دل بردند و قَصدِ جان کنند
الغیاث از جورِ خوبان، الغیاث
در بهایِ بوسه‌ای جانی طلب
می‌کنند این دلسِتانان الغیاث
خونِ ما خوردند این کافَردلان
ای مسلمانان چه درمان؟ الغیاث
هم‌چو حافظ روز و شب بی‌خویشتن
گَشته‌ام سوزان و گریان الغیاث
صوفی بیا که خرقه سالوس برکشیم
وین نقش زرق را خط بطلان به سر کشیم
«حافظ»
(تِ) [ فر. ] (اِ.) مشتری.
(اِ.) نک زوبین.
(ژَ یا ژِ) (اِ.) خارپشت.
(ژُ کِ) [ فر از انگ. ] (اِ.)
۱- از ورق‌های بازی که در هر دسته دو عدد وجود دارد و می‌توان آن را به جای هر ورق دیگر به کار برد.
۲- آن که در بین عده‌ای بهترین باشد.
۳- دلقک، ...
(کِ) [ فر. ] (اِ.) برگی از دسته ورق بازی که معمولاً روی آن تصویر دلقک دارد.
(یِ) [ فر. ] (اِ.) ماه هفتم از سال میلادی.
(یِ) (اِ.) نک ژویه.
(ژَ) (اِ.) سخنی که از روی خشم و غضب زیر لب گویند.
(ژَ رِ) (ص.) ستیزه کار، لجوج.
(ژُ) (اِ.) نک زغال.
(ژَ) (ص فا.) کسی که از روی خشم زیر لب با خود حرف بزند.
(ژَ) (ص.)
۱- بخیل.
۲- دزد.
(ژَ دَ) (مص ل.)
۱- غرولند کردن، زیر لب حرف زدن.
۲- از جا در رفتن.
(اِ.) آبگیر، آبدان.
(ص.)
۱- خشمگین.
۲- درنده.
(ص نسب.) تند و خشمناک.
(اِ.) آبگیر.
(لِ) [ فر. ] (اِ.) نام تجارتی خودتراش.
(لِ) [ فر. ] (اِ.) نوعی لباس بدون آستین جلو بسته شبیه بلوز.
(مْ سْ کْ) [ فر. ] (اِ.) ورزشی است به منظور پرورش و آماده سازی بدن برای نمایش حرکت‌های تعادلی و به کارگیری ابزاری چون پارالل، بارفیکس، خرک و...
