دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

درختِ دوستی بنشان که کامِ دل به بار آرد
نهالِ دشمنی بَرکَن که رنج بی‌شمار آرد

چو مهمانِ خراباتی به عزت باش با رندان
که دردِ سر کشی جانا، گرت مستی خمار آرد

شبِ صحبت غنیمت دان که بعد از روزگارِ ما
بسی گردش کُنَد گردون، بسی لیل و نهار آرد

عَماری دارِ لیلی را که مَهدِ ماه در حکم است
خدا را در دل اندازش که بر مجنون گذار آرد

بهارِ عمر خواه ای دل، وگرنه این چمن هر سال
چو نسرین صد گل آرد بار و چون بلبل هِزار آرد

خدا را چون دلِ ریشم قراری بست با زلفت
بفرما لعلِ نوشین را که زودش باقرار آرد

در این باغ از خدا خواهد دگر پیرانه سر حافظ
نشیند بر لبِ جویی و سروی در کنار آرد







  شاهنامه فردوسی - آبادانى و آرامش شهرها هنگام پادشاهى هوشنگ
در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

چشم بد دور کز آن تفرقه‌ات بازآورد
طالع نامور و دولت مادرزادت
«حافظ»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید
جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

تولی

(~.) [ ع. ]
۱- (مص ل.) پشت کردن، برگشتن.
۲- (اِمص.) برگشت.

تولیت

(تُ لِ یَ) [ ع. تولیه ] (مص م.)
۱- والی گردانیدن، رسیدگی به امری را به عهده کسی گذاشتن.
۲- به عهده گرفتن املاک موقوفه.

تولید

(تُ) [ ع. ]
۱- (مص م.) پدید آوردن.
۲- زادن.
۳- (اِمص.) زایش.
۴- ایجاد.

تومان

[ تر - مغ. ] (اِ.) ده ریال.

تون

(اِ.) آتشدان حمام، گلخن.

تون آپ

[ انگ. ] (اِمص.) تنظیم کلی موتور با دستگاه الکترونیکی.

تون تاب

(ص فا.) کسی که در آتشدان حمام، آتش افروزد.

تونل

(نِ) [ فر. ] (اِ.) گذرگاه ساخته شده در اعماق زمین و زیر کوه که برای عبور قطارها، اتومبیل‌ها، استخراج مواد معدنی و غیره احداث کنند، دالانه (فره).

تونیک

(تُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- بلوز یا ژاکت کوتاه زنانه تا بالای ران که معمولاً با شلوار یا دامن پوشیده می‌شود.
۲- داروی بهداشتی مقوی.
۳- نت پایه یک قطعه موسیقی.
۴- نت اول در یک گام.

توهم

(تَ وَ هُّ) [ ع. ] (مص ل.) گمان بردن، پنداشتن.

توهیم

(تُ) [ ع. ] (مص م.) به وهم انداختن.

توهین

(تُ) [ ع. ] (مص م.)
۱- خوار کردن، خوار داشتن.
۲- سُست کردن.

توپ

[ تر. ] (اِ.) = طوپ:
۱- یکی از سلاح‌های آتشین جنگی که توسط آن گلوله‌های بزرگ را به مسافت دور پرتاب کنند.
۲- گوی لاستیکی انباشته از باد که با آن بازی کنند.
۳- واحد شمارشی برای پارچه.
۴- (عا.) کنایه ...

توپ زدن

(زَ دَ) (مص ل.) در بازی قمار، روی دست حریف رفتن بدون این که دست شخص بهتر از دست حریف باشد، بلوف.

توپ و تشر

(پُ تَ شَ) (مص ل.) (عا.) سخنان درشت و سخت.

توپال

(اِ.) ریزه‌هایی از مس و آهن تفته که بر اثر کوبیدن و چکش زدن بریزد.

توپخانه

(نِ) [ تر - فا. ] (اِمر.)
۱- محل حفاظت توپ‌ها.
۲- واحدی در نظام که وظیفه آن تیراندازی با توپ است.

توپوزی

(اِ.) (عا.)
۱- تودهنی.
۲- سخن تند و تحقیرآمیز.

توپولوژی

(تُ پُ لُ) [ فر. ] (اِ.)
۱- علم بررسی خواصی از فضاها که با کشیدن یا فشردن تغییر نم ی کند.
۲- خانواده‌ای از زیرمجموعه‌های یک مجموعه که نسبت به اجتماع دلخواه و اشتراک متناهی بسته‌است و خود مجموعه و ...

توپچی

[ تر. ] (اِمر.) سربازی که مأمور تیراندازی با توپ است.


دیدگاهتان را بنویسید