دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

خوش آمد گُل وز آن خوش‌تر نباشد
که در دستت به جز ساغر نباشد

زمانِ خوش‌دلی دریاب و دُر یاب
که دایم در صدف گوهر نباشد

غنیمت دان و مِی خور در گلستان
که گُل تا هفتهٔ دیگر نباشد

ایا پُرلعل کرده جامِ زَرّین
ببخشا بر کسی کش زر نباشد

بیا ای شیخ و از خُم‌خانهٔ ما
شرابی خور که در کوثر نباشد

بشوی اوراق اگر هم‌درسِ مایی
که عِلمِ عشق در دفتر نباشد

ز من بنیوش و دل در شاهدی بند
که حُسنش بستهٔ زیور نباشد

شرابی بی‌خمارم بخش یا رب
که با وی هیچ دردِ سر نباشد

من از جان بندهٔ سلطان اویسم
اگر چه یادش از چاکر نباشد

به تاجِ عالم آرایش که خورشید
چنین زیبندهٔ افسر نباشد

کسی گیرد خطا بر نظمِ حافظ
که هیچش لطف در گوهر نباشد

شاهنامه فردوسی - رفتن كى‏ كاوس به مازندران

حافظ, حافظ شیرازی, خوش آمد گل, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

قبله‌ام رو به دو چشمان سیاه تو شده
پلک بر هم مَنِه ای دوست که گمراه شوم
«احسان فقیه»

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

شاهنامه فردوسی – پند دادن زال كاوس را

شاهنامه فردوسی – كشته شدن اغريرث به دست برادر

شاهنامه فردوسی – جنگ كاوس با شاه مازندران

شاهنامه فردوسی – كشته شدن نوذر به دست افراسياب

شاهنامه فردوسی – شكيبايى ايرج و برترى عقلش

شاهنامه فردوسی – رفتن فريدون به جنگ ضحاك

شاهنامه فردوسی – بازگشتن زال به زابلستان

شاهنامه فردوسی – باز آمدن كاوس به ايران زمين و گسى كردن رستم را

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

ازماع

( اِ ) [ ع. ] (مص م.) قصد کردن، دل بر کاری نهادن.

ازمان

( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ زمن و زمان ؛ زمان‌ها، روزگارها.

ازمنه

(اَ مِ نِ) [ ع. ] (اِ.) جِ زمان.

ازمه

(اَ زِ مِّ) [ ع. ازمه ] (اِ.) ج. زمام ؛ مهارها، افسارها.

ازن

(اُ زُ) [ فر. ] (اِ.) ترکیبی است از اکسیژن به صورت ۳ o خاصیت اکسیدکنندگی آن بسیار زیادتر از اکسیژن است به طوری که نقره را اکسید می‌کند. به میزان کم در هوا موجود است و به صورت ...