خَمِ زلفِ تو دامِ کفر و دین است
ز کارستانِ او یک شمه این است
جمالت مُعجِزِ حُسن است لیکن
حدیثِ غمزهات سحرِ مبین است
ز چشمِ شوخِ تو جان کی توان برد؟
که دایم با کمان اندر کمین است
بر آن چشمِ سیه صد آفرین باد
که در عاشق کُشی سِحرآفرین است
عجب عِلمیست عِلم هیئت عشق
که چرخِ هشتمش، هفتم زمین است
تو پنداری که بدگو رفت و جان برد؟
حسابش با کرام الکاتبین است
مشو حافظ ز کیدِ زلفش ایمن
که دل برد و کنون در بندِ دین است
گر چرخ دهد قوت پرواز رهی را
چون بوی گل از گلشن ایجاد گریزد
«رهی معیری»
(گُ رُ) [ فر. ] (اِ.) پستانداری است از دسته بی جفتان و از راسته کیسه داران علفخوار. کانگورو از پستانداران مخصوص استرالیا است. این حیوان دارای دستهای کوتاه است که هیچ وقت برای حرکت وی به کار نمیرود و فقط جهت گرفتن علفها و شاخ و برگهای درختان مورد استفاده قرار میگیرد. کانگورو بر روی دو پای خود مینشیند و از دم خویش جهت حفظ تعادل در نشستن و جستن نیز استفاده میکند. این حیوان در سطح شکمی دارای کیسهای است و در ته کیسه آن غدههای شیری موجود است. نوزاد کانگورو که در ابتدای تولد به اندازه لوبیایی است به وسیله مادر در ته کیسه قرار داده میشود و در همان جا به وسیله غدههای مترشحه شیر تغذیه میگردد و رشد میکند و پس از آن که قدری بزرگتر شد از کیسه خارج میشود و با مادر چرا میکند و در موقع خطر داخل کیسه مادر میگردد.
