خسروا گویِ فلک در خَمِ چوگان تو باد
ساحتِ کون و مکان عرصهٔ میدانِ تو باد
زلفِ خاتونِ ظفر شیفتهٔ پرچم توست
دیدهٔ فتحِ ابد عاشقِ جولانِ تو باد
ای که انشاءِ عطارد صفتِ شوکتِ توست
عقل کل چاکرِ طُغراکشِ دیوانِ تو باد
طِیرهٔ جلوهٔ طوبی قدِ چون سروِ تو شد
غیرتِ خُلدِ بَرین ساحتِ بُستانِ تو باد
نه به تنها حَیَوانات و نَباتات و جَماد
هر چه در عالمِ امر است به فرمانِ تو باد
زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سر کویت
«حافظ»
(ن) (اِ.)
۱- هاون.
۲- بزرک و تخم کتان.
(اِ.) نامی تحقیرآمیز برای آمریکاییان خاصه نظامیان آمریکا.
(اِ.) نوعی کبوتر که آوازش مانند تلفظ «یاهو» است.
(~.) (اِ.) درجه نظامی که سابقاً در ارتش معمول بود و به جای آن سرگرد برگزیده شد.
(وَ) (ص.) یاری دهنده، پشتیبان.
(وَ) (اِ.) پادشاه. ج. یاوندان.
(و) (ص.)
۱- بیهوده، بی معنی.
۲- بی - سرپرست، سرِخود.
(~. کَ دَ) (مص م.) گم کردن، هدر دادن.
(~. گَ تَ) (مص ل.) گُم شدن.
(~.) (ص فا.) بی هوده گو، آن که سخنان بی معنی گوید.
(وَ) (حامص.) بیهودگی، هرزگی.
(کَ) (اِ.) یاقوت.
(یَ) (اِ.) تیر پیکان دار.
(یَ) [ ع. ] (ص.) خراب، ویرانه.
(یُ) [ ع. ]
۱- (اِمص.) خشکی.
۲- (ص.) (عا.) بدخلق، بدمعاشرت.
(یُ سَ) [ ع. یبوسه ]
۱- (اِمص.) خشکی، عدم رطوبت.
۲- در فارسی: خشکی مزاج و کار نکردن شکم.
(یَ) [ تر. ] (اِ.) کشیک، نگهبانی.
(یَ) (ص.) پاسبان، نگهبان.
(یَ) [ ع. ] (ص.)
۱- کودک پدر مرده.
۲- هر چیز منحصر به فرد و بی همتا.
(~. ن) [ ع - فا. ] (اِمر.)جای پرورش یتیمان، دارالایتام.
