حُسن تو همیشه در فزون باد
رویت همه ساله لاله‌گون باد
اندر سرِ ما خیالِ عشقت
هر روز که باد در فزون باد
هر سرو که در چمن درآید
در خدمتِ قامتت نگون باد
چشمی که نه فتنهٔ تو باشد
چون گوهرِ اشک غرقِ خون باد
چشمِ تو ز بهرِ دلربایی
در کردنِ سحر ذوفنون باد
هر جا که دلیست در غمِ تو
بی صبر و قرار و بی سکون باد
قَدِّ همه دلبرانِ عالم
پیشِ الفِ قَدَت چو نون باد
هر دل که ز عشقِ توست خالی
از حلقهٔ وصلِ تو برون باد
لعلِ تو که هست جانِ حافظ
دور از لبِ مردمانِ دون باد
ای بخت سرکش تنگش به بر کش
گه جام زر کش گه لعل دلخواه
«حافظ»
(~.) (اِمر.) جایی که آب و هوای آن گرم است.
(گَ مَ) (اِ.)
۱- نوعی خربزه که پیش رس است و دارای پوست زرد و سفید مایل به زرد می‌باشد. شکلش شلغمی و یا متمایل به کروی است. معمولاً نرم تر از خربزه ولی بی مزه تر از آن است.
۲- باقلای ...
(~. نُ یا نَ دَ)(مص ل.)مهربانی کردن.
(گُ رِ) (اِ.)
۱- چین، شکن.
۲- کنج، گوشه، بیغوله.
(گُ رِ) (اِمر.) برنجزار، شالیزار.
(گُ رَ) (اِ.) = کرنگ:
۱- لشکرگاه.
۲- میدان جنگ.
(گَ رَ) [ معر. ] (اِ.) ظرف آب، سبو.
(گِ رِ) (اِ.) واحد طول قدیم مساوی ۱۱۶ ذرع.
(گِ رَ یا رِ) [ په. ] (اِ.)
۱- پیچیدگی و درهم شدگی نخ و ریسمان یا چیز دیگر.
۲- برآمدگی‌هایی از ساقه که برگ‌ها روی آن قرار دارند.
۳- مشکل، گرفتاری. ؛ ~بر ابرو زدن کنایه از: رو ترش ...
(~. خُ دَ) (مص ل.)
۱- گره به وجود آمدن.
۲- کنایه از: بروز مشکل و مانع در کار.
(~. گُ) (ص فا.) دارای توانایی یا امکان حل مشکل.
(~.) (ص.) مجعد، پُرپیچ و تاب.
(گِ) (اِ.) کوزه سفالین که آن را لعاب کاشی دهند.
(گِ رُ) (اِ.) رهن، شرط.
(~. بُ دَ) (مص ل.) پیروز شدن در شرط بندی.
(~. بَ تَ) (مص ل.) شرط بستن.
(گُ) (اِ.) موی پیچه. موی باف زنان.
(~.) (اِ.) چرک جامه و بدن، ریم.
(گِ رَ وِ) (اِمص.) ایمان آوردن.
(گِ رَ وَ دِ) (ص فا.) مؤمن، متدین، معتقد.
