دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

جمالت آفتابِ هر نظر باد
ز خوبی رویِ خوبت خوب‌تر باد

هُمای زلفِ شاهین شهپرت را
دلِ شاهانِ عالم زیرِ پَر باد

کسی کو بستهٔ زلفت نباشد
چو زلفت درهم و زیر و زبر باد

دلی کو عاشقِ رویت نباشد
همیشه غرقه در خونِ جگر باد

بُتا چون غَمزه‌ات ناوَک فشاند
دلِ مجروحِ من پیشش سپر باد

چو لعل شکَّرینَت بوسه بخشد
مذاقِ جانِ من زو پُرشکَر باد

مرا از توست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حُسنی دگر باد

به جان مشتاق روی توست حافظ
تو را در حالِ مشتاقان نظر باد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

شاهنامه فردوسی – پادشاهى ضحاك هزار سال بود

شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

شاهنامه فردوسی – نامه نوشتن زال نزديك سام نمودن چگونگى كار

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – بخش كردن فريدون جهان را بر پسران

شاهنامه فردوسی – آگاهى يافتن سيندخت از كار رودابه

شاهنامه فردوسی – رسيدن سام و دستان به كابل

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

فرهنگ معین

آزموده

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ