دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

جمالت آفتابِ هر نظر باد
ز خوبی رویِ خوبت خوب‌تر باد

هُمای زلفِ شاهین شهپرت را
دلِ شاهانِ عالم زیرِ پَر باد

کسی کو بستهٔ زلفت نباشد
چو زلفت درهم و زیر و زبر باد

دلی کو عاشقِ رویت نباشد
همیشه غرقه در خونِ جگر باد

بُتا چون غَمزه‌ات ناوَک فشاند
دلِ مجروحِ من پیشش سپر باد

چو لعل شکَّرینَت بوسه بخشد
مذاقِ جانِ من زو پُرشکَر باد

مرا از توست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حُسنی دگر باد

به جان مشتاق روی توست حافظ
تو را در حالِ مشتاقان نظر باد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

شاهنامه فردوسی – رفتن هوشنگ و گيومرت به جنگ ديو سياه

شاهنامه فردوسی – آغاز داستان سهراب‏

شاهنامه فردوسی – فرستادن سر سلم را به نزد فريدون

شاهنامه فردوسی – بازگشتن كنيزكان به نزد رودابه

شاهنامه فردوسی – پادشاهى دادن سام زال را

شاهنامه فردوسی – پيغام فرستادن كاوس به نزديك قيصر روم و افراسياب‏

شاهنامه فردوسی – آمدن افراسياب به نزديك پدر خود

شاهنامه فردوسی – تباه شدن روزگار جمشيد

فرهنگ معین

آبادی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ