دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

جمالت آفتابِ هر نظر باد
ز خوبی رویِ خوبت خوب‌تر باد

هُمای زلفِ شاهین شهپرت را
دلِ شاهانِ عالم زیرِ پَر باد

کسی کو بستهٔ زلفت نباشد
چو زلفت درهم و زیر و زبر باد

دلی کو عاشقِ رویت نباشد
همیشه غرقه در خونِ جگر باد

بُتا چون غَمزه‌ات ناوَک فشاند
دلِ مجروحِ من پیشش سپر باد

چو لعل شکَّرینَت بوسه بخشد
مذاقِ جانِ من زو پُرشکَر باد

مرا از توست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حُسنی دگر باد

به جان مشتاق روی توست حافظ
تو را در حالِ مشتاقان نظر باد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

شاهنامه فردوسی – رزم رستم با سهراب

شاهنامه فردوسی – پادشاهى منوچهر صد و بيست سال بود

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – كشته شدن تور بر دست منوچهر

شاهنامه فردوسی – تاختن سهراب بر سپاه كاوس

شاهنامه فردوسی – آمدن سام به ديدن رستم

فرهنگ معین

آب فسرده

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ