به آبِ روشنِ می عارفی طهارت کرد
عَلَی الصَّباح، که میخانه را زیارت کرد
همین که ساغرِ زَرّینِ خور، نهان گردید
هِلال عید به دورِ قدح اشارت کرد
خوشا نماز و نیازِ کسی که از سرِ درد
به آبِ دیده و خونِ جگر طهارت کرد
امام خواجه، که بودش سرِ نمازِ دراز
به خونِ دخترِ رَز خرقه را قِصارت کرد
دلم ز حلقهٔ زلفش به جان خرید آشوب
چه سود دید ندانم که این تجارت کرد
اگر امامِ جماعت طلب کند امروز
خبر دهید که حافظ به می طهارت کرد
در خطرگاه جهان فکر اقامت می‌کنیم
در گذار سیل، رنگ خانه می‌ریزیم ما
«صائب تبریزی»
(لَ یا لِ) (ص.) کوتاه، قد کوتاه.
(تَ) (اِ.) = کتک:
۱- چوبدستی، عصا.
۲- دسته هاون.
۳- چوب گازران.
۴- ضرب (مطلق) زدن (چه با چوب و چه غیر آن)، کتک.
(کَ ثَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- بسیار از هر چیز.
۲- نام جویی در بهشت.
(اِ.) خانه‌ای که از علف و نی و چوب ساخته شود.
(اِ.) هر یک از مواردی که به طور طبیعی مثل پهن چهارپایان یا مصنوعی مثل انواع کود شیمیایی برای تقویت و رشد گیاه به طور مصنوعی به خاک اضافه می‌شود.
(دِ) [ فر. ] (اِ.) ساقط کردن حکومتی به طور ناگهانی از طریق نیروهای نظامی.
(کُ دَ رَ) (اِ.) نوعی از مرغابی.
(~.) [ ع. ] (اِ.) قاطر، فیل.
(کُ دَ) (ص.) کم عقل، کندفهم.
(دَ) [ په. ] (ص.) طفل، خردسال.
(دَ نِ) (ق.) مانند کودکان بودن مجازاً: غیرمنطقی، نامعقول.
(دَ کِ) (اِمر.) مدرسه‌ای که به تربیت کودکان (بین ۳ تا ۶ ساله) اختصاص دارد، مدرسه قبل از دبستان، پیش دبستانی.
(دَ) (اِ.) کودک بودن، زمان کودک بودن.
[ په. ] (ص.) نابینا.
(خا دَ) (مص.) (عا.) اشتباه کردن، بد فهمیدن.
(اِمر.) سراب، شوره زار.
(اِ.)
۱- جریان، بحبوحه.
۲- جریان هوا.
(اِ.) عمل خارج کردن جنین از رحم، سقط جنین.
(کُ تُ) [ انگ. ] (اِ.) نام تجاری دارویی که در پزشکی عمدتاً برای درمان بیماری‌های التهابی به کار می‌رود.
(دِ) (اِ.) جامه پشمین، گلیم، پلاس.
