بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد
که تابِ من به جهان، طُرِّهٔ فلانی داد
دلم خزانهٔ اسرار بود و دستِ قضا
درش بِبَست و کلیدش به دل‌سِتانی داد
شکسته‌وار به درگاهت آمدم، که طبیب
به مومیاییِ لطفِ توام، نشانی داد
تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
که دست دادش و یاریِ ناتوانی داد
برو معالجهٔ خود کن ای نصیحت‌گو
شراب و شاهدِ شیرین، که را زیانی داد؟
گذشت بر منِ مسکین و با رقیبان گفت
دریغ، حافظِ مسکینِ من، چه جانی داد
سینهٔ کس نشناسم به جهان
که در آن سینه تقاضای تو نیست
«انوری»
(گُ) (اِ.) طبق پهن.
(گُ بُ) (ص.) زیرک، حیله گر.
(گُ بِ) [ په. ] (اِ.) حیوانی است پستان دار و گوشت خوار از تیره گربه سانان، دارای جثه‌ای نسبتاً کوچک، سرِ گرد، سبیل‌های حساس، گوش‌های راست و متحرک و پنجه‌ها و دندان‌هایی تیز. این حیوان به بی صفتی و ...
(~.) (اِ.) بیدمشک.
(~. رَ دَ) (مص ل.) (عا.) در انجام کار خلل وارد کردن و آن را به تأخیر انداختن.
(~. نِ. کَ دَ) (مص ل.) حیله گری کردن.
(~. کَ دَ) (مص م.) بدون دقت و با سهل انگاری شُستن چیزی.
(~. چَ) (ص مر.) کبود چشم، ازرق.
(~. رِ) (ص مر.)
۱- حیله گر، مکار.
۲- نمک نشناس.
(~.) (ص مر.) فریبنده، ذغاباز، محیل.
(گُ بِ یُ)(ق مر.)۱ - رفتاری از روی شوخی وشنگی.
۲- تهدیدی که شوخی باشد نه جدی.
(گَ تِ. بَ) (حامص.)
۱- طراحی چیزی به کمک گرده (یا خاکه) زغال و غیره.
۲- یکی از شیوه‌های ترجمه.
۳- عمل تقلید یا نسخه برداری از یک تصویر یا طرح.
(گُ رِ تَ) (مص ل.) مخفف گریختن.
(گَ)
۱- (اِمص.) گردیدن، گشتن، گردش.
۲- (اِفا.) در ترکیب به معنی گردنده آید: ولگرد، دوره گرد.
۳- (اِ.) آسمان، فلک، گردون.
(~.) [ اوس. ]
۱- (اِ.) خاک.
۲- چیزی که به صورت آرد یا پودر درآمده باشد.
۳- از اشکال دارویی که در آن دارو به شکل پودر عرضه می‌شود.
۴- (عا.) مواد مخدر: هرویین.
۵- گور، قبر.
۶- بهره، نصیب.
۷- اثر، نشانه.
(گِ) (ص.) هر چیز مدور و دایره شکل.
(گُ) [ په. ] (ص.) دلیر، پهلوان.
(گِ. مَ دَ) (مص ل.) جمع شدن، فراهم آمدن.
(~. وَ دَ) (مص م.) جمع کردن، فراهم آوردن.
(~. وَ رَ دِ) (ص فا.) فراهم - کننده.
