دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

آن کس که به دست جام دارد

آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد

آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد

سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد

ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد

بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد

نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد

ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد

بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد

در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد

دیوان حافظ - دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

آن کس که به دست جام دارد, حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

این رشتهٔ حیات که آخر گسستنی است
تا کی گره به هم زنم و چند بگسلد؟
«صائب تبریزی»

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

شاهنامه فردوسی – نامگذارى رستم

شاهنامه فردوسی – گرفتن قارن دژ الانان را

شاهنامه فردوسی – پادشاهی كيومرث

شاهنامه فردوسی – خواليگرى كردن ابليس

شاهنامه فردوسی – پژوهش كردن موبدان از زال

شاهنامه فردوسی – رفتن ايرج به نزد برادران

شاهنامه فردوسی – رفتن سام به جنگ مهراب

شاهنامه فردوسی – گرفتار شدن نوذر به دست افراسياب

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

ارتباط

(اِ تِ) [ ع. ]
۱- (مص م.) ربط دادن، پیوند چیزی به چیزی.
۲- (اِمص.) بستگی، پیوستگی، رابطه. ج. ارتباطات.

ارتباطات

(~.) [ ع. ] (اِ.) جِ ارتباط.
۱- اطلاعات و پیام‌های مبادله شده.
۲- مجموعه عمل‌ها و وسیله‌هایی که ارتباط را برقرار می‌کنند.
۳- طریقه یا نظام برقراری ارتباط.