شاهنامه فردوسی – ستایش پیامبر

گفتار اندر ستایش پیامبر

       

         ترا دانش و دين رهاند درست            در رستگارى ببايدت جست‏

         و گر دل نخواهى كه باشد نژند            نخواهى كه دائم بوى مستمند

         بگفتار پيغمبرت راه جوى            دل از تيرگيها بدين آب شوى‏

         چه گفت آن خداوند تنزيل و وحى            خداوند امر و خداوند نهى‏

         كه من شهر علمم عليم درست            درست اين سخن قول پيغمبرست‏

         گواهى دهم كاين سخنها ز اوست            تو گوئى دو گوشم پر آواز اوست‏

        على را چنين گفت و ديگر همين            كزيشان قوى شد بهر گونه دين‏

  دیوان حافظ - دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

         نبى آفتاب و صحابان چو ماه            بهم بستى‏ء يكدگر راست راه‏

         منم بنده اهل بيت نبى            ستاينده خاك پاى وصى‏

         حكيم اين جهان را چو دريا نهاد            بر انگيخته موج از و تند باد

         چو هفتاد كشتى برو ساخته            همه بادبانها بر افراخته‏

         يكى پهن كشتى بسان عروس            بياراسته همچو چشم خروس‏

         محمد بدو اندرون با على            همان اهل بيت نبى و ولى‏

         خردمند كز دور دريا بديد            كرانه نه پيدا و بن ناپديد

         بدانست كو موج خواهد زدن            كس از غرق بيرون نخواهد شدن‏

  دیوان حافظ - روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

         بدل گفت اگر با نبى و وصى            شوم غرقه دارم دو يار وفي‏

         همانا كه باشد مرا دستگير            خداوند تاج و لوا و سرير

         خداوند جوى مى و انگبين            همان چشمه شير و ماء معين‏

         اگر چشم دارى بديگر سراى            بنزد نبى و على گير جاى‏

         گرت زين بد آيد گناه منست            چنين است و اين دين و راه منست‏

         برين زادم و هم برين بگذرم            چنان دان كه خاك پى حيدرم‏

         دلت گر براه خطا مايلست            ترا دشمن اندر جهان خود دلست‏

  شاهنامه فردوسی - گرفتن قارن دژ الانان را

         نباشد جز از بى‏پدر دشمنش            كه يزدان بآتش بسوزد تنش‏

         هر آن كس كه در جانش بغض عليست            ازو زارتر در جهان زار كيست‏

         نگر تا ندارى ببازى جهان            نه بر گردى از نيك پى همرهان‏

         همه نيكيت بايد آغاز كرد            چو با نيكنامان بوى همنورد

         از اين در سخن چند رانم همى            همانا كرانش ندانم همى‏

 

                       

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

صد گره در دلم فتد چو صدف
یک گره گر شود گشاده مرا
«صائب تبریزی»

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید
جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

آنتریک

(تِ) [ ازفر. ] (اِمص.)
۱- تحریک، توطئه.
۲- ماجرای هیجان انگیز در یک داستان و نمایش یا فیلم که باعث جلب توجه یا علاقه می‌شود.

آنتن

(تِ) [ فر. ] (اِ.)دستگاهی برای پخش یا دریافت امواج الکترومغناطیسی.

آنتی بیوتیک

[ فر. ] (اِمر.) به ماده‌ای که مانع ادامه حیات و تکثیر و رشد دسته‌ای از باکتری‌ها و عوامل بیماری زا شود گویند، پادزهر، پادزیست (فره).

آنتی تز

(تِ) [ فر. ] (اِ.) دومین طرف از مجموعه تز، آنتی تز و سنتز، وجود یا قضیه‌ای که در برابر تز قرار می‌گیرد یا آن را نقض می‌کند، برابرنهاد.

آنتی هیستامین

[ انگ. ] (اِ.) دارویی که بازدارنده برخی آثار هیستامین به ویژه نقش آلرژی زای آن باشد، ضد هیستامین. (فره).

آنتیک

[ فر. ] (ص.)
۱- دیرینه، باستانی، عتیقه (فره).
۲- (عا.) باارزش، قیمتی.
۳- (عا.) بسیار بد، سخت زشت و کریه.

آنجا

(اِ.) آن مکان، مکان مورد اشاره یا مورد نظر.

آند

(نُ دْ) [ انگ. ] (اِ.) مسیری که جریان برق مثبت طی می‌کند تا در قطب منفی وارد الکترولیت شود. اصطلاحاً قطب مثبت.

آندوتوکسین

(دُ تُ) [ فر. ] (اِ.) سمی که در باکتری وجود دارد و تنها پس از تجزیه یا مردن یا متلاشی شدن یاخته باکتریایی آزاد می‌شود، درون زهرابه. (فره).

آندودرم

(دُ دِ رْ) [ فر. ] (اِ.)
۱- درونی ترین لایه از سه لایه زاینده اولیه جنین جانور که بخشی از لوله گوارش و ریه‌ها و ساختارهای مربوط از آن پدید آید.
۲- درونی ترین لایه پوست که مانند غلافی بافت آوندی ...

آندوسپرم

(دُ پِ) [ فر. ] (اِ.) قسمتی از بذر که مواد غذایی مورد نیاز جنین را تأمین کند، خورش. (فره).

آندوسکوپی

(دُ سْ کُ) [ فر. ] (اِمص.) معاینه مجراها و حفره‌های داخلی بدن با درون بین (آندوسکوپ)، درون بینی. (فره).

آندون

(ق.)
۱- آن جا.
۲- بدان سوی، بدان جهت.
۳- آنچنان.

آنرمال

(نُ) [ فر. ] (ص.) نابهنجار، غیرعادی.

آنزیم

[ فر. ] (اِ.) گروهی از پروتئین‌های کاتالیزی که یاخته‌های زنده آن‌ها را تولید می‌کنند و حد واسط فرایندهای شیمیایی حیات هستند، زی مایه. (فره.)

آنسه

[ ع. آنسه ] (اِفا.) مؤنث آنس، زن نیکو، خانم. ج. اوانس، آنسات.

آنسیلین

(اِ.) مایعی است بی رنگ و با بوی نامطبوع که در هوا کدر می‌شود و در آب کم محلول است و آن یکی از ترکیبات بنزین است و نشانه آن در شیمی ۲ NH 5 H ۶ C است. ...

آنسیکلوپدی

(لُ پِ) [ فر. ] (اِ.) = انسیکلوپدی: دایره المعارف، کتابی که تمام لغات و اصطلاحات علمی و ادبی یک زبان به ترتیب حروف هجا در آن نوشته شده‌است.

آنفارکتوس

[ فر. ] (اِ.) قسمتی از بافت (قلب یا کلیه) که شریان مشروب کننده آن بسته باشد.

آنفولانزا

(فُ) [ فر. ] (اِ.)نوعی بیماری ویروسی مسری که نشانه‌های آن سردرد، تب، کم اشتهایی، ضعف و کوفتگی عمومی، سرفه و عطسه‌است.


دیدگاهتان را بنویسید